prøvde

Noors

Woordafbreking

• prøv·de

Naar frequentie	564

Bijvoeglijk naamwoord

prøvde, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van prøvd

prøvde, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van prøvd

Werkwoord

prøvde

1. verleden tijd van prøve

Nynorsk

Woordafbreking

• prøv·de

Bijvoeglijk naamwoord

prøvde, m /v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van prøvd

prøvde, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van prøvd

Werkwoord

prøvde

1. verleden tijd van prøva

Werkwoord

prøvde

1. verleden tijd van prøve