piepte
Uiterlijk
- piep·te
| vervoeging van |
|---|
| piepen |
piepte
- enkelvoud verleden tijd van piepen
- Ik piepte.
- Jij piepte.
- Hij, zij, het piepte.
- Ik piepte.
- Het woord piepte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
| vervoeging van |
|---|
| piepen |
piepte