parbleu
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- par·bleu
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, als tussenwerpsel en bastaardvloek voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1] [2]
Tussenwerpsel
parbleu [3]
- (pejoratief) vloek of uitroep van verbazing
- ▸ 'Parbleu, wat is dat?', vroeg De Crem toen hij zijn vrouw nog ostentatief een pakketje in zijn koffer zag stoppen.[4]
Gangbaarheid
- Het woord parbleu staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
- ↑ "parbleu" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ parbleu op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
“Een tango op pantoffels” (6 april 2013), De Standaard
Frans
Uitspraak
Woordherkomst en -opbouw
- Verbastering van par Dieu (‘bij God’)
Tussenwerpsel
parbleu
- (vulgair), (krachtterm) verdorie, verdikkeme, verdomme
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 7
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Tussenwerpsel in het Nederlands
- Trefwoorden in het Nederlands
- Pejoratief in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Woorden in het Frans
- Woorden in het Frans van lengte 7
- Woorden in het Frans met audioweergave
- Tussenwerpsel in het Frans
- Vulgair in het Frans
- Krachtterm in het Frans