overlijdensplaatsen

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • over·lij·dens·plaat·sen
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

de overlijdensplaatsenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord overlijdensplaats
      Men vindt er, vanaf de toepassing van het algemeen meervoudig stemrecht, in alfabetische orde, voor alle leden van de Belgische Kamers en voor de extra-parlementaire ministers, de geboorte- en c.q. overlijdensplaatsen en -data, de gedane studiën en uitgeoefende beroepen, de vermelding van de partij waar zij voor zetelden, een overzicht van hun politieke loopbaan, met inbegrip van mandaten in gemeente- en provincieraden en in de recente Europese instellingen, en gebeurlijk een lijst van publikaties van hun hand of over hen.[1]

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Bronlink geraadpleegd op 13 februari 2022 Weblink bron
    J.A. van Houtte
    Kroniek : Nieuwste geschiedenis : Het Belgisch Parlement, 1894-1969 in: Bijdragen en Mededelingen betreffende de Geschiedenis der Nederlanden., jrg. 87 nr. 1 (voorjaar 1972), Martinus Nijhoff, Den Haag, p. 158