ontrukt
Uiterlijk
- ont·rukt
- vervoeging van ontrukken: de stam met de uitgang -t, zonder ge- vanwege voorvoegsel
vervoeging van: | ontrukken… |
verbogen vorm: | ontrukte |
ontrukt
- voltooid deelwoord van ontrukken
vervoeging van: | ontrukken… |
verbogen vorm: | ontrukte |
ontrukt