obligatoriske

Uit WikiWoordenboek

Noors

Woordafbreking
  • ob·li·ga·to·ris·ke

Bijvoeglijk naamwoord

obligatoriske, m / v / o

  1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van obligatorisk

obligatoriske, mv

  1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van obligatorisk


Nynorsk

Woordafbreking
  • ob·li·ga·to·ris·ke

Bijvoeglijk naamwoord

obligatoriske, m /v / o

  1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van obligatorisk

obligatoriske, mv

  1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van obligatorisk