kallenes

Uit WikiWoordenboek

Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • kal·le·nes
Naar frequentie zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

kallenes, mv

  1. bepaalde vorm genitief meervoud van kall (mannelijke verbuiging)

Zelfstandig naamwoord

kallenes, mv

  1. bepaalde vorm genitief meervoud van kall (onzijdige verbuiging)
Schrijfwijzen