ivrige

Noors

Woordafbreking

• iv·ri·ge

Naar frequentie	12775

Bijvoeglijk naamwoord

ivrige, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van ivrig

ivrige, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van ivrig

Nynorsk

Woordafbreking

• iv·ri·ge

Bijvoeglijk naamwoord

ivrige, m /v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van ivrig

ivrige, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van ivrig