headinger
Uiterlijk
- head·in·ger
- Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het achtervoegsel -ing en met de woorduitgang -er
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
[A]: headinger
- nominatief onbepaald mannelijk meervoud van heading (betekenis 'kopbal')
[B]: headinger
- nominatief onbepaald mannelijk meervoud van heading (betekenis 'krantenkop')