fangen
Uiterlijk
- fan·gen
fangen, g
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van fange
- IPA: /ˈfaŋn̩/
- fan·gen
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
fangen /ˈfaŋn̩/ |
fing /ˈfiŋ/ |
gefangen /gəˈfaŋn̩/ |
volledig |
fangen
fangen, g
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
fangen /ˈfaŋn̩/ |
fing /ˈfiŋ/ |
gefangen /gəˈfaŋn̩/ |
volledig |
fangen