fangen
Uiterlijk
- fan·gen
fangen, g
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van fange
- IPA: /ˈfaŋn̩/
- fan·gen
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| fangen /ˈfaŋn̩/ |
fing /ˈfiŋ/ |
gefangen /gəˈfaŋn̩/ |
| volledig | ||
fangen
fangen, g
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| fangen /ˈfaŋn̩/ |
fing /ˈfiŋ/ |
gefangen /gəˈfaŋn̩/ |
| volledig | ||
fangen