enfanter
Uiterlijk
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| enfanter |
enfantais |
enfanté |
| eerste groep | volledig | |
enfanter
- overgankelijk baren; (jongen) werpen [2]; ter wereld brengen
- overgankelijk (figuurlijk) maken; creëren; doen ontstaan
- ↑ enfanter (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994)
op de website cnrtl.fr
.