aanplakke
Uiterlijk
- aan·plak·ke
| vervoeging van |
|---|
| aanplakken |
aanplakke
- (in een bijzin) aanvoegende wijs van aanplakken
- ... dat men aanplakke.
- Het woord aanplakke staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
| vervoeging van |
|---|
| aanplakken |
aanplakke