Overleg:ketter

ketter

ket·ter

de (m.); -s

(1276-1300) <Fr. cathare (lid van de sekte der katharen), van Gr. katharos (rein)

eerste editie 1864

 

1 · iem. die als lid van een godsdienstige gemeenschap standpunten voorstaat (en die al of niet ook leert) die afwijken van de als rechtzinnig erkende (orthodoxe) leer van die gemeenschap, m.n. gedoopt christen die bewust en hardnekkig leerstukken of een bep. leerstuk van de roomse kerk verwerpt (en daarom door de inquisitie werd vervolgd) synoniem: apostaat, dwaalgeest, geloofsafvallige

1 · ketters verbranden 1 · Hamer der ketters [vertaling van Lat. Malleus maleficarum]

- titel van een laatmiddeleeuws handboek voor de bestrijding van ketters - (figuurlijk) ijverig bestrijder van ketters 1 · vloeken als een ketter verschrikkelijk vloeken

1 · roken, zuipen als een ketter erg veel roken, drinken

1 · (spreekwoord) elke ketter heeft zijn letter; geen ketter zonder letter ieder weet een grond aan te voeren voor zijn afwijkende mening

2 · (figuurlijk) iem. die op een gebied van wetenschap of kunst van de algemeen gehuldigde begrippen afwijkt