speeltje

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • speel·tje
enkelvoud meervoud
naamwoord - -
verkleinwoord speeltje speeltjes

Zelfstandig naamwoord

het speeltjeo dim. tant.

  1. (speelgoed) iets dat dient om mee te spelen; stuk speelgoed; voorwerp van vermaak
  2. een voorwerp dat door een zuigeling gebruikt wordt om mee te spelen
    • Hij laat nu zijn speeltje met opzet op de grond vallen, zodat papa het weer op moet rapen. 
  3. gekscherend iets waar een groot iemand dol op is
    • Ah, ik zie dat je weer een nieuw speeltje hebt? Een nieuwe BMW nog al liefst. 

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[1]

Verwijzingen

  1. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be