snorren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  snorren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• snor·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘los werk zoeken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1974
• In de betekenis van ‘een brommend geluid maken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1588

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
snorren	snorde	gesnord
zwak -d	volledig

Werkwoord

snorren

1. inergatief een snorrend geluid produceren

   • Het toestel snorde zachtjes. 

2. zich snorrend voortbewegen

   • Hij kwam om de hoek gesnord. 

3. ergatief zich op een snorfiets voortbewegen

   • Ik ben maar naar huis gesnord. 

Zelfstandig naamwoord

de snorren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord snor

Gangbaarheid

• Het woord snorren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "snorren" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.