snabbelen

Niet te verwarren met: schnabbelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  snabbelen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsnɑbələ(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• snab·be·len

Woordherkomst en -opbouw

• [1] afleiding van  snabbel zn  met het achtervoegsel -en
• [2], [3], [4] van Middelnederlands  snabbelen ww , op te vatten als frequentatief gevormd uit van  snabben ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
snabbelen	snabbelde	gesnabbeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

snabbelen

1. overgankelijk (voeding) als snack eten

   • Bij het biertje ook nog wat om te snabbelen ernaast. 

   ▸ Hij had honger. Ik maakte iets te snabbelen.

2. inergatief (dierengeluid) luid kwekken
3. inergatief opgewekt praten over zaken van weinig belang

   ▸ Zonder een vin te verroeren was ze tussen die snabbelende en babbelende cafégangers een schoolvoorbeeld van aanstootgevend gedrag.

4. inergatief snel maar onverstaanbaar spreken

Synoniemen

• [1]  snoepen ww 
• [2]  snateren ww 
• [3]  babbelen ww 
• [4]  brabbelen ww 

Afgeleide begrippen

• [2]  snabbel zn 
• [3], [4] snabbelaar

Verwante begrippen

• [2] snavel

Gangbaarheid

• Het woord snabbelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.