resignert

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ɾəsɪgˈneːɾt /

Woordafbreking

• re·sig·nert

Woordherkomst en -opbouw

1. Bijvoeglijk gebruik van he voltooid deelwoord van het Noorse werkwoord resignere
2. Werkwoord: Noorse bivoeglijknaamwoordsvorm en werkwoordsvorm met het voorvoegsel re-, met het achtervoegsel -ere en met de woorduitgang -t

Naar frequentie	46004

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	resignert
	o enkelvoud	resignert
	meervoud	resignerte
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	resignerte

Bijvoeglijk naamwoord

resignert

1. gelaten, geresigneerd

   «Hun virket nemlig svært så resignert og interesseløst.»

   Ze leek erg gelaten en ongeïnteresseerd.

Werkwoord

har abdisert

1. voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van resignere

resignert

1. voltooid (verleden) deelwoord van resignere

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ɾəsɪgˈneːɾt /

Woordafbreking

• re·sig·nert

Woordherkomst en -opbouw

1. Bijvoeglijk gebruik van he voltooid deelwoord van het Nynorske werkwoord resignere
2. Nynorske bivoeglijknaamwoordsvorm en werkwoordsvorm met het voorvoegsel re-, met het achtervoegsel -ere en met de woorduitgang -t

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	resignert
	o enkelvoud	resignert
	meervoud	resignerte
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	resignerte

Bijvoeglijk naamwoord

resignert

1. gelaten, geresigneerd

Werkwoord

har abdisert

1. voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van resignere

resignert

1. voltooid (verleden) deelwoord van resignere