régicide

Frans

Uitspraak

• IPA: /ˌʁeʒiˈsid/

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
régicide	le régicide	régicides	les régicides

Zelfstandig naamwoord

régicide m

1. een bewuste moord(poging) op een koning; koningsmoord, regicide.

   «Être condamné pour régicide.»

   Veroordeeld worden voor koningsmoord.

   «Faire apologie du régicide.»

   De koningsmoord rechtvaardigen.

2. de terdoodveroordeling van een koning.

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
régicide	le/la régicide	régicides	les régicides

Zelfstandig naamwoord

régicide m/v

1. koningsmoordenaar.

   «Le « tsar libérateur » est mort en 1881, […], déchiqueté par les bombes […]. On a pendu les régicides et proclamé sous Alexandre III, l'autocratie « inébranlable ».»

   De "bevrijder-tsaar" is gestorven in 1881, […], uiteengereten door de bommen […]. Men heeft de koningsmoordenaars opgehangen en onder Alexander III de "onwankelbare" alleenheerschappij uitgeroepen.

2. rechter die een koning ter dood veroordeelt.

   «Le banissement des régicides sous Louis XVIII.»

   De verbanning van de koningsmoordenaars onder Lodewijk XVIII.

	enkelvoud	meervoud
mannelijk  /   vrouwelijk	régicide	régicides

Bijvoeglijk naamwoord

régicide

1. te maken hebbend met een koningsmoordenaar, zijn gedachten en zijn daden.

   «Les fureurs régicides.»

   De razernijen van een koningsmoordenaar.