opereren

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘te werk gaan’ voor het eerst aangetroffen in 1669 ^[1]
Naamwoord van handeling van het Franse opérer (met het achtervoegsel -eren) ^[2]

opereren

overgankelijk (medisch) aan een chirurgische ingreep onderwerpen
- Zij moest geopereerd worden.
inergatief acties uitvoeren, optreden
- Zij opereerden niet aan de andere kant van de rivier.
▸ „Elk incident, elke publicatie in de media is slecht voor de positie van Centric, want wij opereren in een markt waarin vertrouwen ontzettend belangrijk is”, schetste Luijten.^[3]

▸ De zoon was eindelijk in behouden haven, als je dat kon zeggen van een aanstaande marineofficier die niet op zee zou opereren.^[4]

1. aan een chirurgische ingreep onderwerpen

2. acties uitvoeren, optreden

Het woord opereren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.^[5]