kruiven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kruiven    (hulp, bestand)
• IPA:

Woordafbreking

• krui·ven

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kruiven	kruifde	gekruifd
zwak -d	volledig

Werkwoord

kruiven

1. absoluut (verouderd) krullen; golven

   • Kruivend haar. 

2. overgankelijk (verouderd) met glinsterend goudstof bestuiven (1811)

Gangbaarheid

• Het woord kruiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kruiven" herkend door:

19 %	van de Nederlanders;
28 %	van de Vlamingen.