Het was groots opgezet, het Requiem van de verzoening dat in augustus van dit jaar voor het eerst werd uitgevoerd in Stuttgart. De Bachakademie had veertien componisten uit Oost en West, of moet je in dit geval zeggen uit Duitsland en daarbuiten, gevraagd een deel van het Latijnse Requiem te toonzetten, ter herinnering aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. De opname van dit werk biedt een merkwaardige staalkaart van het moderne componeren: eenvoud en complexiteit, subtiele klankuitbeeldingen en extreme muzikale gebaren wisselen elkaar af. Als eenheid houdt het werk geen stand - al is de samenhang voor zulke uiteenlopende componisten toch nog verrassend groot. De uitvoering is uitstekend, zeker omdat het de eerste keer is dat dit omvangrijk (ruim één uur en drie kwartier) en ingewikkelde nieuw werk werd gespeeld. Een Duitse cantorij, een kamerkoor uit Krakow, het Philharmonisch Orkest uit Israel en een handvol solisten worden geleid door dirigent Helmuth Rilling.[1]
Bij de dienst werd de pers geweerd. Alleen de NOS mocht naar binnen om opnamen te maken, die live werden uitgezonden. Tijdens de eucharistieviering zong de cantorij het Kyrie Eleison en de Agnus Dei uit de Kleine Orgelmis van J. Haydn. Ook het Ave Maria van H. Andriessen werd gezongen. De opbrengst van de collecte was in overleg met de familie deels bestemd voor het Aids-fonds.[2]
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
