betijen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  betijen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·tij·en

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘begaan’ voor het eerst aangetroffen in 1300
• uit het Middelnederlands betien

Werkwoord

betijen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
betijen
onvolledig

1. iets of iemand laten betijen: iets of iemand zijn gang laten gaan zonder je er mee te bemoeien, zonder in te grijpen (met de hoop dat alles vanzelf weer goed komt)

   • Als je geliefde met de gedachte speelt om de relatie te verbreken en jij in paniek reageert en het meteen wilt uitpraten, in plaats van alles even te laten betijen, forceer je een uitkomst die te vermijden was.  

Synoniemen

• bedaren, bijkomen

Gangbaarheid

• Het woord betijen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "betijen" herkend door:

80 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.