verstoven
Uiterlijk
- ver·sto·ven
- vervoeging van verstuiven: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs) maar met een klinkerwisseling ui-oo (IPAː /ʌʏ/ - /oː/)
vervoeging van |
---|
verstuiven |
verstoven
- meervoud verleden tijd van verstuiven
- Wij verstoven.
- Jullie verstoven.
- Zij verstoven.
- Wij verstoven.
- voltooid deelwoord van verstuiven