vennen

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ven·nen

Zelfstandig naamwoord

de vennenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord ven


Deens

Woordafbreking
  • ven·nen
Naar frequentie 30635

Zelfstandig naamwoord

vennen, g

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ven


Noors

Woordafbreking
  • ven·nen
Naar frequentie 698

Zelfstandig naamwoord

vennen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van venn


Nynorsk

Woordafbreking
  • ven·nen

Zelfstandig naamwoord

vennen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van venn
Schrijfwijzen