utformingene

Noors

Woordafbreking

• ut·for·min·ge·ne

Naar frequentie	> 50000

Zelfstandig naamwoord

utformingene, mv

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van utforming

Nynorsk

Woordafbreking

• ut·for·min·ge·ne

Zelfstandig naamwoord

utformingene,

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van utforming

Schrijfwijzen

• utformingane