stumpen

Niet te verwarren met: Stumpen

Deens

Woordafbreking

• stum·pen

Zelfstandig naamwoord

stumpen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van stump

Noors

Woordafbreking

• stum·pen

Zelfstandig naamwoord

stumpen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van stump

Nynorsk

Woordafbreking

• stum·pen

Zelfstandig naamwoord

stumpen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van stump