regnare

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Latijn

stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.
1e pers. enk.
ind. perf. act.
supinum
rēgnāre rēgnō rēgnāvī rēgnātum
eerste vervoeging volledig

Werkwoord

rēgnāre

  1. heersen
  2. tweede persoon enkelvoud imperativus praesens passief van rēgnāre