recueste
| vervoeging van |
|---|
| recostar |
recueste
- aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van recostar
- aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van recostar
- gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van recostar
| vervoeging van |
|---|
| recostarse |
recueste
- aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van recostarse
- aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van recostarse
- gebiedende wijs (ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van recostarse
| vervoeging van |
|---|
| recuestar |
recueste
- aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van recuestar
- aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van recuestar
- gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van recuestar
- recueste in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española