prøven

Deens

Woordafbreking

• prø·ven

Zelfstandig naamwoord

prøven, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van prøve

Noors

Woordafbreking

• prø·ven

Zelfstandig naamwoord

prøven, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van prøve

Schrijfwijzen

• prøva v

Nynorsk

Woordafbreking

• prø·ven

Zelfstandig naamwoord

prøven, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van prøve

Schrijfwijzen

• prøva v