pompette

Uit WikiWoordenboek

Frans

Uitspraak
Woordherkomst en -opbouw
  • Uit het Italiaans pompetta “pompje”.

Zelfstandig naamwoord

pompette v

  1. (spreektaal) dronkenschap, (in) een dronken, beschonken toestand
    «Un sourire permanent de bon roi d’Yvetot légèrement pompette, une main à demi dépliée flottant, comme l’aileron d’un requin, à côté de sa poitrine, et qu’il laissait presser indistinctement par ses vieux amis et par les inconnus qu’on lui présentait»[1]
    Een constante lach van de goede koning van Yvetot in kennelijke staat, een halfgevouwen hand die naast zijn borst zweeft, als de vin van een haai, naast zijn borst, en die hij lukraak door zijn oude vrienden en vreemden die hem werden voorgesteld, liet porren.

Verwijzingen

  1. Le Côté de Guermantes in: À la recherche du temps perdu, deel 3 (1920–21)