griste
Uiterlijk
- gris·te
| vervoeging van |
|---|
| grissen |
griste
- enkelvoud verleden tijd van grissen
- Ik griste.
- Jij griste.
- Hij, zij, het griste.
- Ik griste.
- Het woord griste staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
| vervoeging van |
|---|
| grissen |
griste