forklaringer

Deens

Woordafbreking

• for·kla·rin·ger

Zelfstandig naamwoord

forklaringer, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van forklaring

Noors

Woordafbreking

• for·kla·rin·ger

Naar frequentie	18274

Zelfstandig naamwoord

forklaringer, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van forklaring