zelare
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Oudgrieks.
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
| zelāre | zelō | zelāvi | zelātum |
| eerste vervoeging | volledig | ||
Werkwoord
zelāre
- (Laatlatijn) hevig begeren
- (Laatlatijn) jaloers zijn op (met dativus)