schuieren

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • schui·e·ren
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
schuieren
schuierde
geschuierd
zwak -d volledig

Werkwoord

schuieren

  1. overgankelijk met een enigszins ruw voorwerp een stoffen of leren voorwerp bewerken ter reiniging
    • Hij schuierde zijn juchtleren jasje en het was weer als nieuw. 
Vertalingen

Gangbaarheid

77 % van de Nederlanders;
54 % van de Vlamingen.[1]

Verwijzingen

  1. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be