oeken
Nederlands
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| oeken | oekend |
| geoek | geoekt |
Uitspraak
Woordafbreking
- oe·ken
Woordherkomst en -opbouw
- Onomatopeïsch gevormd[1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| oeken |
oekte |
geoekt |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
oeken
- inergatief mompelen
- Wat zit je nu te oeken?
- inergatief brommen, grommen
Gangbaarheid
- Het woord oeken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.