convoluut

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  convoluut    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·vo·luut

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Latijnse volvere (draaien, omwikkelen) met het voorvoegsel con-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	convoluut	convoluten
verkleinwoord	convoluutje	convoluutjes

Zelfstandig naamwoord

het convoluut o

1. verzameling handschriften in één band, verzamelband

Gangbaarheid

• Het woord convoluut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "convoluut" herkend door:

21 %	van de Nederlanders;
26 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.