-άρω

Grieks

Uitspraak

• IPA: /ˈaɾɔ/

Woordherkomst en -opbouw

• Van de veel voorkomende Italiaanse infinitiefuitgang -are. Eenzelfde verschijnsel heeft zich voorgedaan bij het destilleren van het Nederlandse achtervoegsel -eren uit de Franse infinitiefuitgang -er

Achtervoegsel

-άρω

1. maakt deel uit van ontleende werkwoorden (meestal uit het Italiaans).

   «κοπιάρω, γουστάρω, μοστράρω, ποζάρω, ρεπάρω»

   kopiëren, leuk vinden, tentoonstellen, poseren, uitrusten

2. vormt werkwoorden op basis van leenwoorden.

   «αμπαλάρω, παρλάρω, ρεφάρω, σπικάρω, φλιπάρω»

   inpakken, kletsen, het verlies terugwinnen, babbelen, doorslaan

3. vormt werkwoorden op basis van erfwoorden.

   «κριτικάρω, φρικάρω»

   criticeren, hevig schrikken