varianter

Deens

Woordafbreking

• va·ri·an·ter

Zelfstandig naamwoord

varianter, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van variant

Noors

Woordafbreking

• va·ri·an·ter

Naar frequentie	43475

Zelfstandig naamwoord

varianter, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van variant