tegenwerpingen

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • te·gen·wer·pin·gen

Zelfstandig naamwoord

de tegenwerpingenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord tegenwerping
     En boven op de praktische tegenwerpingen kwam het rechtssysteem.[1]

Verwijzingen

  1. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “1968, De grote eeuw deel 7” (2017), Uitgeverij Prometheus op Wikipedia, ISBN 9789044633535