bevillingers

Deens

Woordafbreking

• be·vil·lin·gers

Woordherkomst en -opbouw

• Deense zelfstandig-naamwoordsvorm met het voorvoegsel be-

Naar frequentie	zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

bevillingers, mv

1. onbepaalde vorm genitief meervoud van bevilling