zelfrijdend

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  zelfrijdend    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈzɛlfrɛidənt / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• zelf·rij·dend

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  zelf vn  en  rijdend ww 

	stellend
onverbogen	zelfrijdend
verbogen	zelfrijdende

Bijvoeglijk naamwoord

zelfrijdend

1. (verkeer) (van een voertuig) met de eigenschap zelfstandig te kunnen rijden (dus zonder andere krachtbron) waarmee overigens vaak tegenwoordig wordt bedoeld dat er automatische besturing optreedt

   • Deels zelfrijdende vrachtwagens bij Zwolle de openbare weg op.  

Vertalingen

    1. met de eigenschap zelf te kunnen rijden   

Engels: self-propelled (en)

Gangbaarheid

• Het woord 'zelfrijdend' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.