zelfonthulling
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- zelf·ont·hul·ling
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van zelf zn en onthulling zn [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | zelfonthulling | zelfonthullingen |
| verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
de zelfonthulling v
- iets over zichzelf bekend maken wat eerst verborgen was
- ▸ Elke verklaring, elk nader toegelicht excuus, elke zelfonthulling is nu eenmaal een oratio pro domo. Wie zichzelf verklaart, vraagt om vergeving.[2]
- ▸ Zij zijn het terrein waarop de strijd wordt uitgevochten: het verlangen naar zelfonthulling strijdt altijd tegen de noodzaak om zwakte te verhullen; de noodzaak om te onthullen conflicteert met de noodzaak om te verbergen.[3]
Gangbaarheid
- Het woord zelfonthulling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Weblink bron “Ontsporing van Diederik Stapel is een intrigerend, eerlijk boek” (02/12/2012), HP de Tijd
- ↑ Weblink bron “Je kan nooit het verleden exact hetzelfde zien zoals het destijds was” (16 november 2018), de Volkskrant
