wegkeilen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wegkeilen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• weg·kei·len

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  weg bw  en  keilen 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
wegkeilen	keilde weg	weggekeild
zwak -d	volledig

Werkwoord

wegkeilen

1. overgankelijk zich van iets ontdoen op een onzorgvuldige manier

   • Ik ga die lege dozen even wegkeilen. 

Synoniemen

• weggooien

Gangbaarheid

• Het woord wegkeilen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.