verða

IJslands

Uitspraak

• IPA: /ˈvɛrða/

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse verða.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd		voltooid deelwoord (supinum)
	3e pers enk.	1e pers mv.
verða	varð	urðum	orðið
	volledig

Werkwoord

verða

1. worden
2. moeten
3. zullen

Oudnoords

Woordafbreking

• ver·ða

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
verða	verðar	verðaði	verðat
Klasse 1 zwak	volledig		[A] + [B]

Werkwoord

[A] verða

1. verdienen

Werkwoord

[B] verða

1. vernietigen

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
verða	verðr	enk: varð mv: urðu	orðit
Klasse 3 sterk	volledig		[C]

Werkwoord

[C] verða

1. ontstaan, worden
2. te voorschijn komen
3. gebeuren, voorvallen