scoundrel

Engels

Uitspraak

• IPA: /ˈskaʊndɹəl/

Woordafbreking

• scoun·drel

Woordherkomst en -opbouw

• Van Middelengels skowndrell, verdere etymologie onduidelijk; een van de mogelijkheden is een afleiding van Oudfrans escondre.

Bijvoeglijk naamwoord

scoundrel

1. (pejoratief) schurkachtig

enkelvoud	meervoud
scoundrel	scoundrels

Zelfstandig naamwoord

scoundrel

1. (persoon), (pejoratief) bandiet, schoft [B], schurk [1]