mutatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mutatief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• mu·ta·tief

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van mutatie met het achtervoegsel -ief

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mutatief	mutatieven
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het mutatief o

1. (taalkunde) werkwoord dat het overgaan van de ene toestand in de andere uitdrukt

   • het werkwoord 'inslapen' is een mutatief 

Gangbaarheid

• Het woord mutatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mutatief" herkend door:

59 %	van de Nederlanders;
74 %	van de Vlamingen.