kaan

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kaan    (hulp, bestand)
• IPA: / kan / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• kaan

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘stukje uitgebraden spek’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1305
• Leenwoord uit het Duits (Kahn), in de betekenis van ‘bootje’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1599

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kaan	kanen
verkleinwoord	kaantje	kaantjes

Zelfstandig naamwoord

de kaan v / m

1. knapperig uitgebakken overblijfsel van een stuk(je) varkensspek ook wel uitgebakken speklap, (met of zonder zwoerd)
2. (verouderd) een vliezige bovenlaag

   • Op beschimmelend bier vormt zich een kaan. 

3. (scheepvaart) schip of scheepje, bootje, schuitje in het bijzonder van zekere vrachtschepen, varend op de Noordduitse rivieren

• 
  1. Bij de bereiding van smout kleuren de kaantjes goudbruin.
• 
  1. Smout met kaantjes.
• 
  1. Een boterham met een laagje smout met kaantjes.
• 
  2. Een dikke kaan tijdens het brouwen van bier.

Synoniemen

• [2] kaam

Werkwoord

vervoeging van
kanen

kaan

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kanen
   

   • Ik kaan. 

2. gebiedende wijs van kanen
   

   • Kaan! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kanen
   

   • Kaan je? 

Gangbaarheid

• Het woord kaan staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kaan" herkend door:

56 %	van de Nederlanders;
31 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Yucateeks

Zelfstandig naamwoord

kaan

1. (reptielen) slang