instabiel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  instabiel    (hulp, bestand)
• IPA: /ɪnstaˈbil/

Woordafbreking

• in·sta·biel

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘onvast’ voor het eerst aangetroffen in 1847
• van het Latijn instabilis; op te vatten als afleiding van stabiel met het ontkennend voorvoegsel in-

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	instabiel	instabieler	instabielst
verbogen	instabiele	instabielere	instabielste
partitief	instabiels	instabielers	-

Bijvoeglijk naamwoord

instabiel

1. niet stabiel, zonder evenwicht

Antoniemen

• stabiel

Verwante begrippen

• instabiliteit, labiel

Gangbaarheid

• Het woord instabiel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "instabiel" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.