fio

Latijn

Woordherkomst en -opbouw

• Via het Proto-Italische fuiō te herleiden tot Proto-Indo-Europees *bʰuH- ("worden/zijn").

Werkwoord

vervoeging van
fĭĕri

fīō

1. actief indicatief praesens, eerste persoon enkelvoud van fĭĕri

Portugees

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈfi.u/

Woordherkomst en -opbouw

• Uit Latijn filum o “draad”.

Zelfstandig naamwoord

fio m

1. draad, snoer
2. (van juwelen) ketting

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
fiar

fio

1. derde persoon enkelvoud verleden tijd (pretérito indefinido) van fiar