conjugeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  conjugeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·ju·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse conjuguer (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
conjugeren	conjugeerde	geconjugeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

conjugeren

1. (taalkunde) de vervoegde vormen van een werkwoord vormen

   • Hoe conjugeer je het werkwoord "être" ook al weer?. 

2. (logica) uit twee ware uitspraken een derde vormen

Gangbaarheid

• Het woord conjugeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.